طراحی مدل ارزیابی آمادگی یادگیری الکترونیکی در دانشگاه های ایران

در این نوشتار با ارزیابی مدل های مختلف و با اتکا بر مطالعات تطبیقی و تحلیل اطلاعاتِ حاصل از مطالعات ملی و نیز نتایج نظرسنجی از خبرگان، چارچوب مفهومی جامعی متشکل از سه بُعد آمادگی شامل: «آمادگی سخت»، «آمادگی نرم»، «آمادگی نظارت، هماهنگی و پشتیبانی» برای ارزیابی آمادگی الکترونیکی در دانشگاه های کشور طراحی شده است. علاوه بر این با تبیین ارکان مختلف هریک از این ابعاد در مجموع چهارده شاخص اصلی شامل: سیاست آموزشی، مدیریت، استاندارد، محتوا، قوانین و مقررات، منابع مالی، منابع انسانی، فرهنگ، امنیت، تجهیزات سخت افزاری، شبکه ی ارتباطی، و بالاخره نظارت، هماهنگی، و پشتیبانی برای این ابعاد شناسایی شد. نکته ی مهم در طراحی این مدل، تأکید بر این نکته است که از دید صاحب نظران و خبرگان عرصه ی آموزش عالی و یادگیری الکترونیکی، حرکت به سمت تحقق دانشگاه مجازی در ایران مستلزم توجه همه جانبه به تمامی وجوه منشور پیش گفته است. از این رو ضمن بیان روند استخراج این مدل بومی، وزن هریک از شاخص ها و نشان گرهای مدل نیز تعیین شده است تا علاوه بر ارائه ی چارچوبی مفهومی، معیاری کمی برای اندازه گیری وضعیت دانشگاه های موجود در عرصه ی یادگیری الکترونیکی نیز تبیین شود. در پایان این نوشتار پیشنهادهایی برای کاربرد این مدل در دانشگاه های کشور ارائه شده است.